Wat doen wij op Sulawesi ?

Duurzame hulp bieden aan kinderen met een beperking

Projecten op Sulawesi

Op Sulawesi bieden we concrete hulp aan gehandicapte kinderen door er jaarlijks heen te gaan. Tenminste 1 keer per jaar voor 1 maand. Dat is nog te weinig daarom zijn we naarstig op zoek naar meer vrijwilligers en studenten fysiotherapie en oefentherapie die daar stage willen lopen.
We werken vanuit twee steden:
Makassar, de hoofdstad van van Sulawesi, maar ook van oorsprong de ‘hoofdplaats’ van ons werk
Rantepao in Toraja, noordelijk gelegen van Makassar.

In Makassar

In Makassar hebben we al heel lang contact met een school voor bijzonder onderwijs (SLB), met Pak (meneer) Nur als fysiotherapeut. Daar zien en helpen we al jaren heel veel kinderen. Pak Nur heeft veel training gehad van Anette. Pak Dwi heeft een particuliere praktijk voor fysiotherapie in Makassar en behandelt gehandicapte kinderen. Zowel Pak Nur als Pak Dwi leiden studenten op in hun praktijk.

Universiteit en Hogeschool voor Fysiotherpie

Er zijn twee opleidingen voor fysiotherapie in Makassar: een Hogeschool en een Universiteit. Op beide instellingen heeft Anette les gegeven en ook hebben stagiaires fysiotherapie van de Hoge school Utrecht les gegeven over bijvoorbeeld methodisch handelen.

Panti Asuhan

Er zijn verschillende weeshuizen (Panti Asuhan) in Makassar, enkele daarvan zijn Christelijk en worden aangestuurd vanuit Nederland. Hoewel wij niet direct steun geven aan de Panti, hebben daar wel contact mee omdat verschillende kinderen die wij geholpen hebben daar gewoond hebben.

Bakti

Bakti zou je kunnen omschrijven als een instelling voor maatschappelijk werk. Zij zijn een belangrijke schakel in het hele zorgnetwerk in Zuid-Sulawesi.

Panti Sosial

In Makassar is een groot revalidatiecentrum met een grote werkplaats, de Panti Sosial

Ibu (mevrouw) Murni is daar de fysiotherapeute waarmee we het meeste contact hebben. Diverse keren hebben we via haar kinderen aangemeld voor revalidatie. Op de Panti zijn ook verschillende vakopleidingen. Zo kunnen de revalidanten opgeleid worden tot kapper, schoonheidsspecialist, fotograaf, auto-/motormonteur, elektrotechnicus. Groot voordeel is dat ze naast revalideren dus ook onderwijs krijgen.

Nadeel is dat kinderen pas vanaf 18 jaar aangenomen worden en ze moeten dan wel al (basis) onderwijs gevolgd hebben. Veel kinderen vallen daar dus buiten.

In Toraja

Sinds 2015 is het gebied Toraja, ruim 300 km boven Makassar (zo’n 8 uur reizen per auto of bus), bij onze projecten gekomen. Toevallig door een reis van een paar dagen kwamen we in contact met de RBM (lokale revalidatie-organisatie) die aangestuurd wordt door de Kerk van Toraja. Lang geleden opgezet door de Gereformeerde Zending Bond (GZB) in Nederland. Toraja heeft in tegenstelling tot het overgrote deel van Indonesië (ca 95%) een Christelijke meerderheid.
Gaandeweg de jaren zijn we deel geworden van een groot netwerk van vrouwelijke hulpverleners de zogenaamde Ibu’s (lett.: mevrouw of moeder) die aangestuurd worden door de Kerk.

We bezoeken jaarlijks samen met de Ibu’s de kinderen die zij wekelijks thuis behandelen. We behandelen mee, geven instructies en geven adviezen voor aanpassingen en/of hulpmiddelen. Soms regelen we medicatie via de apotheek in het ziekenhuis. Ook helpen we bij ziekenhuisopnames in Toraja of Makassar en regelen we opname in het revalidatiecentrum (RC) in Makassar. Dankzij de contacten met het RC kunnen we daar ook protheses laten aanmeten en maken. Vast onderdeel van ons jaarlijks bezoek is een trainingsdag voor de Ibu’s.

Rumah Sakit Elim

Er zijn 5 ziekenhuizen in Toraja waarvan we er twee regelmatig bezoeken. Het Rumah Sakit (ziekenhuis) Elim is daar een van. Deze is via een overkoepelende organisatie direct verbonden met de Toraja Kerk. Het is recentelijk geheel gerenoveerd maar mist nog een afdeling fysiotherapie. Na twee jaar onderhandelen hebben we daar nu sinds 2019 een ruimte die we kunnen inrichten als fysiotherapie-ruimte. Doel is om de Ibu’s daar kinderen te laten behandelen. Liefst willen we daar ook een vaste fysiotherapeut hebben, maar die hebben we nog niet gevonden.

Rumah Sakit Lakipadada

In dit ziekenhuis komen we sinds 2018 en gaandeweg mochten we beetje bij beetje meelopen op de afdeling fysiotherapie. Ze behandelden daar nog geen kinderen maar werden nieuwsgierig naar wat wij doen en nu staan de deuren ook open voor kinderen. Dat is fijn want er zijn twee kinderartsen in het ziekenhuis, die graag met ons willen samenwerken. In totaal werken er 5 fysiotherapeuten, waarvan er één academisch opgeleid is.
In 2019 hebben we hen de eerste training aan hun gegeven.

Panti Asuhan

Het weeshuis in Rantepao, de centrale stad voor ons in Toraja, bestaat uit prachtige ruimtes zoals slaapzalen, eetruimte, keuken, wasruimte, kantoortjes, logeerruimte en een grote bijeenkomst-ruimte. Op het terrein staat een woonhuis, zijn er varkenshokken, lopen er kippen
en is er een grote moestuin.

Het aantal kinderen was in 2015 nog 85. Dat is teruggelopen naar 15-20 kinderen. De precieze oorzaak is niet makkelijk te achterhalen. Blijven er nou meer kinderen thuis, worden ze vaker opgevangen door familie, of gaat het met de organisatie niet zo goed? Vorig jaar zijn veel kinderen daar ziek geworden, mogelijk door besmet water. Het gebouw is niet al te best onderhouden.
Ook de Panti is onderdeel van de Toraja Kerk.

Werkplaats Techniek

Naast de Panti is een school voor techniek, ook gelieerd met de RBM en daar is o.m. houtbewerking en metaalbewerking. Vorig jaar hebben we daar aangepaste meubeltjes laten maken en een rolstoel laten opknappen. We zien hier grote kansen voor het ontwikkelen en produceren van hulpmiddelen tegen lage kosten.

Revalidatiecentrum Toraja

Het is nog een droom, maar ook meer dan dat. We willen proberen om in Toraja een werkelijk revalidatiecentrum te bouwen en dat zou in het grotendeels leeg staande weeshuis kunnen. Alle basale voorzieningen zijn daar al. De gemeenschapsruimte zou een perfecte oefenzaal kunnen worden, er kan ook les gegeven worden en de werkplaats ernaast zou misschien een werkplaats voor prothese- en hulpmiddelen kunnen worden. Dan hoeven de kinderen niet helemaal naar Makassar voor een prothese, of voor het bijstellen ervan…..

Vrijwilligers

Parallel aan de projecten in Nederland proberen we vrijwilligers naar Toraja te krijgen, die daar namens ons en met ons en de lokale hulpverleners willen werken. Naast het behandelen van de gehandicapte kinderen is het opzetten van preventie-programma’s een belangrijk doel. We denken aan artsen, verpleegkundigen en verloskundigen.

Studenten

In de periode 2000-2014 hebben diverse studenten van Hogescholen stage gelopen in Makassar, met name op de SLB van Pak Nur. Zij kwamen van Hogeschool Amsterdam, Utrecht en Den Haag.
Dit jaar zijn we opnieuw met werven begonnen om bezetting te krijgen op de SLB in Makassar en in de beide ziekenhuizen in Toraja.